Współczynnik COP (z ang. coefficient of performance) określa wydajność pompy ciepła.
COP oblicza się poprzez stosunek ilości ciepła dostarczonego przez pompę z dolnego źródła
do wartości zużytej w tym celu energii elektrycznej.
Przykład – jeśli COP danej pompy ciepła wynosi 4, oznacza to, że przy pobranej z sieci
elektrycznej mocy 1 kW ogrzejemy nasz dom z mocą 4 kW – czyli 3 kW pozyskujemy za
darmo z otoczenia.
Im wyższa wartość współczynnika, tym pompa ciepła ma większą wydajność. W domowych
instalacjach wartość tego współczynnika mieści się zazwyczaj w przedziale między 3 a 7.
COP jest zazwyczaj trochę wyższy w przypadku gruntowych pomp ciepła niż w powietrznych
pompach ciepła.
COP to parametr, który ma ogromne znaczenie i zdecydowanie powinniśmy zwrócić na niego
uwagę przy wyborze pompy ciepła. Zazwyczaj jest on podawany dla parametrów 0°C
temperatury na wejściu do pompy ciepła z dolnego źródła i 35°C na zasilaniu systemu
grzewczego.
Przy tym wskaźniku duże znaczenie ma różnica temperatury pomiędzy źródłem dolnym i
źródłem górnym. Gdy różnica maleje, COP rośnie. Dlatego też pompy ciepła najlepiej
współpracują z ogrzewaniem podłogowym (niskotemperaturowym).
COP nie jest wartością stałą, a chwilową, zmieniającą się wraz z temperaturą. Dlatego też nie
da się za jego pomocą wyliczyć ile zapłacimy za ogrzewanie domu.
Ważnym parametrem jest również SCOP (z ang. seasonal coefficient of performance) – inaczej współczynnik sezonowy. SCOP jest to stosunek energii cieplnej dostarczonej do ogrzewania domu, do ilości zużytej przy tym energii elektrycznej w określonym czasie. Jest to wskaźnik, który pozwala wyliczyć ile prądu zużyje pompa ciepła w trakcie sezonu, a nawet w trakcie całego roku.